Professionaliseringstaak 1

Jan Willem Herder

Professionaliseringstaak 1

Schouders Eronder!

 

“ Dragen de docenten van het instituut van Sportstudies gezamenlijk de ontwikkeling en implementatie van de huidige onderwijsvernieuwing? “

 

Het Instituut voor Sportstudies in Groningen, één van de 19 schools van de Hanzehogeschool Groningen, heeft in de afgelopen jaren op verschillende fronten ingrijpende veranderingen ondergaan. In een dynamische setting van verhuizing, team herindeling en veranderingen op het gebied van werkomstandigheden vindt momenteel een grondige curriculum vernieuwing plaats die effect heeft op het gehele leerplan van de school. Het ontwikkelen en implementeren van een nieuwe leergang en kerntaken vraagt de volle aandacht van docenten, management en overige medewerkers.

 

In het licht van de vele veranderingen binnen het instituut is het nuttig om te analyseren hoe de veranderingsprocessen op het gebied van het eigenlijke onderwijs, het hart van de opleiding, hun doorgang vinden. Middels een vooronderzoek wordt de bestaande situatie in kaart gebracht ten aanzien van de motivatie van de docent-collega’s, op het gebied van het ontwikkelen en implementeren van een nieuw curriculum met de leerlijnen van de Bie (2008) als methodisch fundament. In het onderzoek wordt gekeken naar de mate waarin de docenten gemotiveerd zijn om deel te nemen aan dit proces, en welke motieven hieraan ten grondslag liggen.

 

Onderwijs is altijd in beweging. Als docent ben ik gemotiveerd om onderwijs aan te laten sluiten bij de beleving van de student, en via de meest passende methodiek. Als medewerker in een onderwijs omgeving heb ik in de afgelopen 18 jaar vele curriculum veranderingen meegemaakt. De papieren kant van deze veranderingen heeft me niet altijd kunnen bekoren, en heb ik soms zelfs als belemmering in mijn functioneren ervaren. De huidige ommezwaai lijkt fundamenteel anders, spreekt me aan en inspireert mij om het onderwijs hernieuwd in te richten en aan te pakken. Ik ervaar echter als altijd een grote werkdruk met bijkomstige tweestrijd; ik vind het moeilijk om de juiste prioriteiten te stellen en de balans te vinden in ontwikkelen of uitvoeren van dagelijkse, evenzeer belangrijke les- en organisatietaken. Ik zie bij mijn collega’s bij tijd en wijle de zelfde worsteling opspelen, meerdere collega’s dreigen zelfs op te branden. Ikzelf niet uitgezonderd. Iedereen is gepassioneerd betrokken bij het instituut, maar heeft niet altijd de vrijheid om te bloeien, lijkt het wel. Is iedereen nog steeds gemotiveerd om actief samen te werken aan een uitdagend onderwijs? Gaat iedereen mee? Schouders eronder!

 

 

* D. de Bie & M. Ploegman (2008) Aan de slag! Inspirerende opdrachten voor beroepsopleidingen. Houten: Bohn Stafleu van Loghum.

 

document: Schouders Eronder!

Groei

 

In de afgelopen periode van mijn masteropleiding heb ik mezelf moeten dwingen om de juiste keuzes te maken ten aanzien van het stellen van prioriteiten. Ondanks mijn vermogen om een goede planning te maken ten aanzien van mijn verschillende taken, levert dit alsnog een voor mij persoonlijk hoge werkdruk op. Een 0,8 fte baan, een overeenkomstige inzet voor mijn eigen bedrijf, een studie en jong gezin creëren tezamen een overvolle agenda. Zeker als een inspirerend en prachtig lustrum project van de Hanzehogeschool je motiveert om dubbele inzet te plegen, in het beklimmen van de Kilimanjaro met 25 Hanze-collega’s onder je hoede. De keuzes in prioriteiten heb ik zelf en bewust gemaakt. De ontwikkeling van de P1 taak heeft hierin wel vertraging opgelopen, niet in de laatste plaats door een lichte burn-out in het afgelopen najaar. Bovenstaande factoren zijn niet te interpreteren als excuses ten aanzien van een vertraagd tijdspad, maar illustreren wel de omgeving waarin ik mezelf ontwikkel als pedagogisch professional. Het gaat uiteindelijk om mijn persoonlijke groei- en ontwikkelingsproces, en daarover ben ik inmiddels weer positief gestemd. Ik leer meer en meer om metacognitief te kunnen kijken naar mijn eigen ontwikkeling, als ook die van mijn omgeving. De P1 taak leerde me vooral om meer gefundeerd en stap voor stap methodologisch te werk te gaan.

 

 

 

 

 

“Climb if you will, but remember that courage and strength are nought without prudence, and that a momentary negligence may destroy the happiness of a lifetime. Do nothing in haste; look well to each step; and from the beginning think what may be the end.”

 

- Edward Whymper, Scrambles Amongst the Alps

Copyright © Jan Willem Herder 2012 - 2015 All Rights Reserved